DÖNGÜ

Ararken sırrını var'da ve yok'ta

Evreni ruh denen öze sığdırdım

Bu dünya sevgisi kara bir nokta

Onu da kalpteki ize sığdırdım

 

Uzandım semaya tutacak gibi

Sevgiye açılmış boş kucak gibi

Gök-deniz arası salıncak gibi

Maviyi o iki göze sığdırdım. 

 

İçimi yer durur bu hasret kurdu

Aşkın ışığında hiçlikti derdi

Hem yanar hem donar gönlümün yurdu

Ateşi gösterip köze sığdırdım. 

 

Dokunsa efkârım ulaşır aya

Kirpikleri oktur gerek yok yaya

Bu sevda pınarı akarken çaya

Çavlanı, bir küçük göze sığdırdım

 

Nedir bu döngünün geniş anlamı

Duyamadım yârdan bir çift kelamı

Mevla dost elinden verdi belamı

Özlemi bir hece söze sığdırdım.

 

Nurcan Ören