DÖNGÜ

Kimseye bağışlanmadı yağmur bulutu

Toprak çatlarken bile umutsuzluktan

Yeniden tutunmak için bir kuru tohumu

Boşuna bekletmedi yalnızlığında kader

Su yatağında akarken bilmez aktığını

İçinde milyonla yosun, iribaş, kıl kurdu

İnsan dünyayı döndürdüğünü sanır, aldanır

Yerini yadırgayan varsa bilsin bunu

Ne zaman dindi yağmur duruldu

Yeniden indirinceye kadar yağmurunu

Ama hiç bitmedi döngüsü

Hayat, sebep sonuç üzerine kuruldu