[fā˓ilātün / fā˓ilātün / fā˓ilātün / fā˓ilün]
1 dūd-ı ˓anber nār-ı sūzāndır o zülf ü ḫāl ü ruḫ
gül-feşān şem˓-i şebistāndır o zülf ü ḫāl ü ruḫ
2 burc-ı ˓akrebde ḳırān etmiş Benātü˒n-na˓ş ile
āfitāb-ı pertev-efşāndır o zülf ü ḫāl ü ruḫ
3 lāle vü şebbū içinde ḥabbetü˒s-sevdā gibi
z/b-i bāġ-ı ḥüsn-i cānāndır o zülf ü ḫāl ü ruḫ
4 māhtāb-ı Zühre-veş z/r-i seḥāb-ı n/rede
nūr iken ẓulmetde pinhāndır o zülf ü ḫāl ü ruḫ
5 dil per/şān s/ne pür-dāġ u derūndur sūznāk
tā bu vech üzre fürūzāndır o zülf ü ḫāl ü ruḫ
6 kāġıd-ı ale yazılmış noḳṭalanmış müşg ile
ḥüsn ḫaṭ d/vān-ı Ḥassān'dır o zülf ü ḫāl ü ruḫ
7 yüzlenip gülgūn benekli aṭlasa semmūr-veş
Vehbiyā cānāne çeşbāndır o zülf ü ḫāl ü ruḫ
Yrd. Doç. Dr. Ahmet YENİKALE, SÜNBÜL-ZÂDE VEHBÎ DÎVÂNI, Kahramanmaraş 2012