Gazel
Dünyâyı harâb itdi o mestâne bakışlar
Ol çeşm süzüşler o gazâlâne bakışlar
Tâkat mı kor âdemde yerinden o kopuşlar
Ol rahş sürüşler o levendâne bakışlar
Âdemde tahammül mü kor ey gözleri âhû
Düzdîde nigâh ile o yabâne bakışlar
‘Âlemde nazîrün yoğ iken ey şeh-i hûbân
Bilsem kimedür yine bu hasmâne bakışlar
Bîgâne nazar dostlara ilde de var mı
Hep sende midür yohsa bu bigâne bakışlar
Nahçîre tokundı gibi çeşmün yine ey şûh
Bîhûde degüldür o beyâbâne bakışlar
Hûn-ı dil-i pür-hûn-ı Bahâyî’yi düketdi
Çeşmünden o câdû-yı Tatârâne bakışlar
(Uludağ 1992: 84)