Düşelden ten kuyusuna ( Ağlar)

 

 
Düşelden ten kuyusuna,
Gözüm Yûsuf’layın ağlar,
Kalup kurbet diyârında,
Gözüm Yâkûb’layın ağlar.
 
Bana dostum belâ saldı;
Meger inildimi sevdi;
Direm “messeniye’z-zurru*;
Gözüm Eyyûb’layın ağlar.
 
Bu cân kuşı kafes tende,
Diler uça gide anda;
Sanasın batn-ı balıkda,
Gözüm Yûnus’layın ağlar.
 
Ezel görüp biz işidüp,
Terânî vâdesin dostun,
Yine görem diyu dün gün,
Gözüm Mûsâ’layın ağlar.
 
Bu Şemseddîn diler cânı,
İçe ol âb-ı hayvânı,
Temâşâ eyleye ânı,
Gözüm ırmaklayın ağlar.
 
 
Türk İslam Edebiyatı Prof.Dr. Süleyman ÇALDAK