Düstûr-nâme’den
İki kaleyidi İzmir ol zamân
Birini Mehmed Beğ almışdı nihân
Biri anun dopdoluydu Freng
İşleriydi dün gün İslâm ile ceng
Geldi çün Gâzî Umur Paşa ana
Çoklığına kâfirün kaldı tana
…
Yanına bir kimse anun varımaz
Kuş olup uçarsa ana gir(e)mez
…
Çünki Paşa çekdi kılıç tepinür
İrişür küffâre kalkan yapınur
Hasm ile bir sâ’at eyleyince ceng
Sınuban kal’aya tıkıldı Freng
…
Nısfı kalmadı Freng oldı helâk
Hem Frengistâna andan irdi bâk
…
Sakız’a oldı Mesemort (hem) revân
İllik oldı andadur ana mekân
...
Bunda Paşa kükelere uğradı
Ceng idüben pâre pâre doğradı
Sancak-ı İslâm getürildi çıkar
Mîr Gâzî bahr yüzine bakar
Büyük Türk Klasikleri (1985). C. II. “Enverî”. İstanbul: Ötüken-Söğüt Yay. 160-162