Ebabil

 

Alıp içinde sesler uçuşan bu akşamdan 
Hafızamı bir deniz kıyısına çeken yol, 
Aydınlık rüyaların peşine düşen gondol 
Mavi bir denizde yüzer gibi yanan şamdan. 

Tuşların üstünde karanlığın heyulası 
Ve birden kalbe çırpınışlar veren hatıra. 
Çekmede beni saadet dolu dünyalara 
Mine parmaklarında sedalaşan hülyası. 

Sıyrılmada gözlerimden yıllarca geceler 
Ve yalnız kalmada bir yaza ram olan sahil, 
Uçuşmada gökyüzünde bir sürü ebabil: 
Sevgimi ve hasretimi ebedi kılan yer. 

Açık pancurlarından seslerin dökülüşü.. 
Bir göl mü ürpermede ruhun uzaklarında? 
En yakın sevgiyi duymıyan dudaklarında 
Her yaşayıştan daha güzel olan gülüşü. 

Ilık gölgelerde uyutup düşünceleri 
Beyaz etekler ile bana göründüğün an 
Ve kapıları yeşil sabahlara açılan 
Sıcak tahayyüllerle dolu yaz geceleri. 

Renkli fanusların altında doğan dünyası, 
Omuzlarında ay ışığından örgülerle 
Eklenmede içime hasret kaldığım yerle 
Mine parmaklarında sadalaşan hülyası.

 

Orhan Veli Kanık Hayatı Edebi kişiliği ve Eserleri.....