Eğer zulm edersen garip babana
Çiçeği burnunda solasın oğul
Kılıç tutar iken kolun kalkmasın
Düşmanına esir olasın oğul
 
Bedduam namerde boynun bükülsün
Yüreğine yağlı hançer sokulsun
Parçaların yol üstüne dökülsün
Toplanıp torbaya dolasın oğul
 
Gözün bebeğine saplansın diken
Sızlasın ciğerin olmasın çeken
Nişanlın yanında duvaklı iken
Zifaf gecesinde ölesin oğul
 
İmami usandım ben bu yollardan
Bin bir dert çekesin türlü hallerden
Zaten ben belamı buldum kullardan
Sende Allah’ından bulasın oğul (K.1)
 
Âşık İmami’nin oğlu Ertuğrul Gazi babasıyla annesinin ayrılmak istemeleri sonucunda yapılan mahkemelerin dördünde de annesinin tarafını tutar, babası aleyhinde şahitlik yapar. Arife günü babalarının yanına gitmek isteyen kız kardeşleri Aşina ve Dolunay’ı engeller. Âşık İmami de bir baba olmanın verdiği üzüntüyle oğluna şu beddua ağıtı yakar:
 
PROF. DR. ERMAN ARTUN, ÇUKUROVALI ÂŞIK İMAMÎ’NİN* ÖLÜM DIŞI ÖĞÜTLEMELİ – KARGIŞLAMALI AĞITLARI, (Elginkan Vakfı Türk Dili ve Edebiyatı Kurultayı 2, 15-17 Nisan 2015, İstanbul)