Eğin Türküsü

Sabaktan kalktım ki güneş parlıyor
Ağam atın terkisini bağlıyor
Yüzüme baktım ki melil melil ağlıyor

Tez gel ağam tez gel bayram geliyor
İller sevdiğine neler alıyor

Eğin'in altında akan Fırat'tır
Ağam sılaya gel de o da murattır
(Bu kısımdaki kelimeler okunamıyor)

Tez gel ağam tez gel eğlenmeyesin
İlde güzel çoktur evlenmeyesin

Eğin viran olmuş güller bitmiyor
Güllerin dalında bülbül ötmüyor
(Bu kısımdaki kelimeler okunamıyor)

Tez gel ağam tez gel eğlenmeyesin
İlde güzel çoktur evlenmeyesin

Eğin'in yolları dardır geçilmez
Soğuktur suları bir tas içilmez
(Bu kısımdaki kelimeler okunamıyor)

Tez gel ağam tez gel eğlenmeyesin
İlde güzel çoktur evlenmeyesin

Mor menekşe boyun eğmiş derdi var
İllerin de sılası var yurdu var
Hey muhannet senin sılan yok mudur

Tez gel ağam tez gel bayram geliyor
İller sevdiğine neler alıyor

Yüce dağ başında yaptırdım arık
(Bu kısımdaki kelimeler okunamıyor)
(Ben burada sen orada olursak olmalı)
İster ölüm olsun ister ayrılık
Tez gel ağam tez gel ağlatma beni

Muhabbet dediğin zehir dikeni
Cismim harap etti çürüttü teni
Söylemeyin dedi söylettin beni
(Söylemeyim dedim söylettin beni olmalı)

Buradan aşağısı (8-11) ayrı sahifelerde yazılmış
Esen'in defterinde, Eğin türküsünün bentleri olması
mümkün; ona daha çok yaraşıyor, bu nedenle Eğin
türküsüne eklemeyi uygun gördük (Kaynaktan)

Ben neler söyledim sen neler duydun
Şu cahil gönlümü mihnete koydun
Dilerim Allah'tan gözün kör olsun

Gayrı dayanacak halim kalmadı
Mektuba yazacak sözüm kalmadı

Ben seni severim sen de sev beni
Dünya güzel olsa terketmem seni
Şu gençlikte derde düşürdün beni

Pullu yaşmaklarım yüzüme perde
Sen uğrattın beni onulmaz derde

Örttüm terliğimi giydim başıma
Kahpe felek ağı kattı aşıma
Verdin bana verme kimse başına

Aylar tamam oldu günler tükenmez
Yine akşam oldu nazlı yar gelmez

Kara kaşın eğmeleri yay olur
Korkarım sevdiğim ile yar olur
Üç senemiz otuz altı ay olur

Aylar tamam oldu yıllar tükenmez
Benim bağrım yufka sitem götürmez

Yeşil kurbağalar öter göllerde
Kırıldı kanadım kaldım çöllerde
Anasız babasız gurbet illerde

Ya ben ağlamayım kimler ağlasın
Yarinden ayrılan kara bağlasın

***

Vasfi Mahir Kocatürk, Saz Şiiri Antolojisi
adlı kitabında eseri şu şekilde aktarmaktadır
Ayyıldız Matbaası, Ankara - 1963, s.527

Sabahtan kalktım ki güneş parlıyor
Ağam atın terkisini bağlıyor
Yüzüne baktım ki yaman ağlıyor

Tez gel ağam tez gel olma muhannet
Gurbet icad eden bulmasın cennet

Ağam sen gideli yedi yıl oldu
Diktiğin ağaçlar meyvayla doldu
Seninle gidenler sılaya döndü

Gel ağam gel ağam gel de gene git
Gözümün yaşını sil de gene git

Yeşil kurbağalar öter göllerde
Kırıldı kanadım kaldım çöllerde
Anasız babasız gurbet ellerde

Ya ben ağlamayım kimler ağlasın
Şu garip gönlümü kimler eğlesin

Ahmet Şükrü Esen

Kemaliye