EĞRETİ GELİN
31.05.2016
Hâni güzüngülü gülüşün nerde,
Ne yazık sonunda olmuşsun elin.
Şu garip gönlümü düşürdün derde,
Kimbilir nerdesin eğreti gelin.
Taygeldi gızına olmuşsun kuma,
Hasretimi ilmek ilmek dokuma.
Geçti artık son mektubu okuma,
Kimbilir nerdesin eğreti gelin.
Yıllarca arayıp sürdüm izini,
Bulamadım hayâl olan yüzünü.
Dert ortağı ettim güzel kızını,
Kimbilir nerdesin eğreti gelin.
Dediler ki bu yaz izine geldi,
Yüzüme bakmadı sanki bir eldi.
Hasretin bağrımı sinemi deldi,
Kimbilir nerdesin eğreti gelin.
Kader bağlayınca iki kolumu,
Kırıp gittin tutunacak dalımı.
Düz ovada şaşırırken yolumu,
Kimbilir nerdesin eğreti gelin.
Garip koyup deryâlara salınca,
Anadan babadan ayrı kalınca.
Hele bir de intizârı alınca,
Kimbilir nerdesin eğreti gelin.
Mahmut Topbaşlı9 years ago
Karanfil gönüllü şair, aramıza hoş geldin. Kumaşının kalitesini ifade eden mısraları görmek beni sevindirdi. İzlediğim bir filmden kinaye şu Eğreti Gelin sözü beni sarmadı. Gelenek içinde yanlış yorumlamayla varlığı geçici (belli bir dönem görülmüş)bir uygulamayı, şiirin ana teması yapmak istemem. Ama şiiri kutluyorum. Kendine has özgün mısralar oluşturma yolunda başarılar diliyorum.
Süleyman Karanfil9 years ago
Maalesef ben de Eğreti sözüne karşıyım, Eğreti Gelin'i anlatma adına şiiri yazdım,Genellikle Ege bölgesinde bir zamanlar uygulanan ve terkedilen Gelenek Tasvip edilemez.