Elbet Dilden Dile Söylenir

 

Elbet Dilden Dile Söylenir

 

Ah bir okunsa şiirler şöyle bir zevk ile

Gelse şöyle gelmeyen acılar dertler dile

Dokunsa ilmek ilmek gönüllerin teline

Şöyle uzaktan değil varsam gönül evine

Konuk olsam meclisin şöyle muhabbetine

 

Yeşeren bir dal olsam gönüllerin içinde

Mutlu mesut bir olsam gönüller gülüşünde

Karışsam şöyle içine derman bulsam derdine

Şöyle uzaktan değil varsam gönül evine

Konuk olsam meclisin şöyle muhabbetine

 

İzlerimiz yol olsa bir ömür silinmesin

Aşkla sevmeyi bilmez bizimle hiç gelmesin

Kapatalım onları aşk içine silkelesin

Şöyle uzaktan değil varsam gönül evine

Konuk olsam meclisin şöyle muhabbetine

 

Bükülmez aşk bileği bir olmaktır dileği

Giysen aşkın yeleği açsa cennet çiçeği

Fazla değil isteği aşkla sev beklediği

Şöyle uzaktan değil varsam gönül evine

Konuk olsam meclisin şöyle muhabbetine

 

Nakış nakış Gönül’e eğilmez başlar ekler

Gülümseyen güzele bitmez sözleri bekler

Bükülmez bilekle de gözde yaşları siler

Şöyle uzaktan değil varsam gönül evine

Konuk olsam meclisin şöyle muhabbetine

 

Şiir şairin sırrı eviyle açık bağrı

Şiir şairden bize evrensel birer çağrı

Duyanlar duymayana söylesin duysun sağrı

Şöyle uzaktan değil varsam gönül evine

Konuk olsam meclisin şöyle muhabbetine

 

Kul Mehmet’im yazdıkça bu gönlümde şenlenir

Sevene sevmeyene gönüllere seslenir

Türkü olursa elbet dilden dile söylenir

Şöyle uzaktan değil varsam gönül evine

Konuk olsam meclisin şöyle muhabbetine

 

Mehmet Aluç