Elif-nâme

26.10.2016
 
Elif-nâme
 
Elif Allah üç harfdir noktası bir candadır
Her biri neye işâret bilmeyen gümândadır
 
Be bir nokta iki harf ile dü cihâna hükm ider
Heyy ü bâkidir bilenler nokta-i be kandedir
 
Te tevekkül kıl Hüdâ’ya gel beri ey âşıkân
Sırr-ı lâ-yüfnâyı oku Hakk’ı insandadır
 
Se süreyyâ ve serâya cân-ı Hak’dan bak bu dem
Hızr ile hem-dem olupdur çeşme-i hayvândadır
 
Cim cemâl-i Rabbü’l-izzet vech-i bâki lem-yezel
Ârifin gönlüne gir gör kim hedefi şândadır
 
Ha hakîkat güneşi nûr-i Muhammed Mustafâ
Dost cemâlinden göründü delili Fürkan’dadır
 
Hı haberdar ol Ali’den gezme halkı arayu
Ol vücudundan haber bil cismin içre candadır
 
Dal didi Resûl Hadîce ismine çün Kibriyâ
Bu remzi bilen ârif-i cân mekteb-i irfândadır
 
Zel zikr iden Fâtıma vechinde yedi âyeti
Arifü’r-Rabb oldu küfrü dâimâ imândadır
 
Re rahmet uman Hasan Hulkî Rızâ’nın aşkına
Zehr-i aşkı nûş ider dâim seri meydandadır
 
Ze zebânda söylenen cümle gönüllerde geçen
Bil Hüseyn-i Kerbelâ’yı rûh ile revandadır
 
Sin saâdet tâcını örtdi özini bende kılan
Zeynel Âbidîn işiginde lütf ile ihsandadır
 
Şin şâh-ı âlem Muhammed Bâkır’da eyle niyâz
Rehberi aşk-ı Hüdâ’dır gevher içre kândadır
 
Sat sıdk ile Ca’fer’e gel çekme gam dünyâ içün
Kasımü’l-erzâktır âlem hükmüne fermandadır
 
Dat dalâlet râhına basmaz cihânda bir kadem
Kâzım’a beli diyenler ahd ile peymandadır
 
Tı tarîk-i evliyâda Mûsâ Rızâ’ya yiten
Yedi tamudan ırak bihişt içre cinândadır
 
Zı zâhir gören Muhammed Takî yüzün böyle der
Kaşı ve kirpiği zülf-i dilber dü mükemmel candadır
 
Ayn Aliyyu’n Nakî’ye belî diyen rûz-i elest
Fahr-i fenaya irişür hâk ile yeksandadır
 
Gayn gafil olma gözün aç Askerî’ye asker ol
Dost olan dostu yolundan cân verir kurbândadır
 
Fe fenâ mülkinde özün Mehdî’ye irgör velî
Zerreyi şemse yitüren sırr ile Sübhândadır
 
Kaf kıyâmet günü geldi çalınur sûr işbu dem
Şendedir nefha-i îsâ dem ile devrândadır
 
Kef kelâmullâh cemâlin kaşların mihrâbı-çün
Kıblegâh-ı her dü âlem vasfı bil Kur’ândadır
 
Lâm lebin cür’asından mest olup âşıkların
Cennet içinden cemâl-i Hak ile seyrândadır
 
Mim muhibb-i hânedâna sıdk ile bel bağlayan
Katresiyle bahr-i aşkta mevc ile ummândadır
 
Nun nübüvvet mührünü bul al velâyetten haber
Gel Hak’ı âdemden ara sınma kim hayvandadır
 
Vav vücûd iklimini gez bil hakikat sırrını
Yedi iklim çâr köşeye hükm iden gör handadır
 
He hüve hayye’l-lezî hem lâ-yemût ma’nâsını
Bilenin Mansur tek boynı urgandadır
 
Lâm-elif ile terkibine şeş hurûf bir noktadır
Sûretin Seb’a’l-mesânî defter-i Rahman’dadır
 
Ye yüzün İnnâfetahnâ gözlerin Nün ve’l-kalem
Noksânî nûr-ı Hüdâ’yı bil cismin içre cândadır
 
Elçin, Şükrü (1997). Halk Edebiyatı Araştırmaları-1. Ankara: Akçağ Yay. 374-376.
 

0

0

Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın

Yorumlar