Her dönem

Gözyaşı dökerken kendi Deniz’lerine

İttifakı karardı renk düşende benizlerine

Başka birikişti, kan yutulurken genizlerine

Sen büyürken küçüğüm

Onlar küçülüyordular...

Hırsız hırsız

Yalan yalan

Ucube söylemleriyle, ucube ucube

Firavun firavun diktatörce

Katlemeleri olan emir emir yaklaşışıyla

Küçücüktün, bir elin ekmeği

Bir elin misketi sımsıkı tutuşta…

Sen büyüdün bir dünya gerçeği

Onlar laneti ansıtan,

Sam vurmuş içi yenik kütük gibi esamesiz

 

Sen ne kadar küçükten büyük

Onlar hırsla, selimsizlikle o kadar küçük.

Sen ne kadar doğru

Onlar o kadar yanlışla.

Zulümleri, kinleri, bilmezlikleri ne kadar büyük

Sen o kadar filiz filiz, yeşil yeşil süyüm süyük

Sen ne kadar meydanlarda

Onlar o kadar tomalar eteğinde korkuyla tüyük

Uykun onlarda kâbus, illetleri habis

Zulümlerden zalim çıktı da, adam çıkmadı

Şafak toprağa konur da, zillete gelmez

Büyük toprağa konur da, içine (yüreğe) sığmaz

 

Büyüksün sen

Büyütenle, içine sınılmaz olunan; yen.

Yürek, kahır götürmemesiyle kahir

Hem bile onlarca, yüzlerce kez; o da

Zalimin çürümesi, yaşayışı gören ölümleriyle tâhir

 

12.03.2014