Gazel

1. Dem-â-dem ney gibi bezm-i gam-ı ‘ışkuŋda nâlânum

 Halâs itmez beni bend-i belâdan bunca efgânum

2. Selâmın almaga itmez tenezzül ‘âşık-ı zâruŋ

 Muhassal kimseye baş egmez ol serv-i hırâmânum

3. Bilür kim kişver-i dil reh-güzâr-ı ceyş-i mihnetdür

 Anuŋçün anı âbâd itmez ol sultân-ı hûbânum

4. Eger su yirine kan aksa vâdî-i mahabbetde

 Ta‘accüb eylemez hergiz bilenler çeşm-i giryânum

5. Gelürdüm her gice ey Hâletî kûyında feryâda

 Seherden âteş olmış çıkmasa ol mihr-i rahşânum

 

(Kaya, 2003)

 

Günümüz Türkçesi

1. Senin aşkının gamı meclisinde ney gibi sürekli inliyorum, (yine de)bunca feryadım beni belâ bağından kurtarmaz.
2. Zavallı âşığın selamını almaya tenezzül etmez. Kısacası benim o salınan servim kimseye boyun eğmez.
3. O güzeller sultanım gönül ülkesinin mihnet ordusunun geçiş yeri olduğunu bildiği için orayı abad etmez.
4. Eğer muhabbet vadisinde su yerine kan aksa ağlayan gözlerimi bilenler asla şaşırmazlar.
5. Ey Hâletî! O parlayan güneşim seher vaktinde ateş olup çıkmasa her gece mahallesinde feryat etmeye gelirdim.