EMSALSİZ KÂR
01.09.2016
Baktım sırlı aynaya,
Bülbüle ”gam”, güle “naz”
Döndüm nankör dünyaya,
“Ağlayan çok, gülen az”.
Yârde vefa kalmamış,
Seven huzur bulmamış,
Yâren selam almamış,
Nere gitmiş hoş avaz?
Nur görünmez yüzlerde,
Dert var derin izlerde.
Kir gizli dehlizlerde,
Gaflet ile günah haz.
Kul kula etse hile,
Zulmeden çeker çile,
Boş ambarda, boş kile;
Orada yok imtiyaz.
Nefis kulu öşürür,
Hâlden hâle düşürür,
Bazen haddi aşırır,
Hak'tan varken hak ikaz.
Ne yamandır “pis ene”,
Koymaz temiz bir sine.
Delikten geçmez iğne (!)
Var kuyunu kendin kaz!
Olmazsa hak rehberin,
Yoksa hayra eserin,
Umma cinândır yerin;
Yakar seni kör alaz.
Niyazkâr'ım bir düşün!
Hem kolay, hem zor işin,
Kul ol Mevlâ'ya peşin,
Emsalsiz kârdır Niyaz.
Köksal CENGİZ(Niyazkâr)
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın