Emval ü evlâd fitnedir bize vacib sakınmak
Nedhetde salvet salvetde firkat olmamak olmaz116
Hak sevdiğine vermez imiş mal ü evlâdı
Kuvvetde şehvet şehvetde levmet olmamak olmaz117
Sen buyurmışsın bize evlâd u ezvâc fitnedür
Kesret-i evlâd’a oldum mübtelâ ey Kirdigar118
Nice mü’min salih’i merdud mel’un kıldı mal
Der ki Kuddûsî demiş mal fitne Fahr-i Kâinat119
Ehl ü evlâd nefs ile mal cümlesi düşman bana
Sen’den erham dahi ekrem yok-durur dost ey huda120
Hubb-u nisvan oldı müstevlî bu gönlüm şehrine
Kıldılar meftun beni emvâl ü evlâd u nisâ121
Bana çün ehl ü mal ü nefs ü evlâdım kamu a’dâ
Esirge lutf edip men kulunı anlardan ey Mevlâ12
Ezvâc u evlâd ey ahi fitne kamusı mal dahi
Me’va kılarlar duzeh’i anlarda yokdur hiç vefa123
Fitne imiş kişiye ezvâc u evlâd u mal kamu
Verdiler bu gönlüme siklet tegayyür i’vicac124
Buyurdı Hak kelâmında size evlâd u mal fitne
Hazer kılın siz anlardan olalım derseniz âbad125
 
Kuddûsî Divânı, 390/5/311
 
Kaynak: Yrd.Doç.Dr. Mustafa ÜNVER, BORLU KÂDİRÎ ŞEYHİ AHMED KUDDÛSÎ (1769- 1849) VE ŞİİRLERİNDE KUR’ÂN-I KERÎM’E YAPTIĞI ATIFLAR, file:///C:/Users/USER/Downloads/5000073483-5000098435-1-PB.pdf