Ah bu hasretin beni gün be gün yedi bitirdi
En sonunda beni şair etti duygularımı ele verdi
Gülümsemek isterken hasretinle çaresiz kaldım
Yazdığım her şiirde gözlerinden vuruldum kaldım
Hecelerim gönlümdeki seni ortaya çıkardı
Açtı gönlümdeki sırlı olan sana ait tüm kilidi
Bana olan sevgin anladım ki gönlünde yoktu
Sana ait yazdığım şiirlerde anılarım çoktu
Yazdıkça hasretin artı yaralarım sızladı coştu
Yazdığım her şiirde gözlerinden vuruldum kaldım
Hecelerim gönlümdeki seni ortaya çıkardı
Açtı gönlümdeki sırlı olan sana ait tüm kilidi
Artık işim gücüm şiirlerimde seni bulmak
Şiirlerimde seni bularak biraz mutlu olmak
Alıp seni koynuma alarak omzuna yaslanmak
Yazdığım her şiirde gözlerinden vuruldum kaldım
Hecelerim gönlümdeki seni ortaya çıkardı
Açtı gönlümdeki sırlı olan sana ait tüm kilidi
Bıraktım seni şiirlerimde yazmayı artık
Yazdıkça seni yıkılıyorum kalkamıyorum artık
Seni düşünüp yazmaktan dolayı kalmadı bende mantık
Yazdığım her şiirde gözlerinden vuruldum kaldım
Hecelerim gönlümdeki seni ortaya çıkardı
Açtı gönlümdeki sırlı olan sana ait tüm kilidi
Gönlüm artık seni yaz dese de ben yazmıyorum
Hatıralar etrafımı sarsa da kapısını ben açmıyorum
Beni sevecek birini bulmak için artık ben yazıyorum
Sen kal kendi karanlığında artık seni sevmiyorum
Yazdığım her şiirde gözlerinden vuruldum kaldım
Hecelerim gönlümdeki seni ortaya çıkardı
Açtı gönlümdeki sırlı olan sana ait tüm kilidi
Kul Mehmet’im bıraktım artık hüsranı yazmayı
Güzel aşklar varken umutsuz aşkı alıp yaşamayı
Yola çıktım artık isterim güzel olanı seveni ben bulmayı
Yazdığım her şiirde gözlerinden vuruldum kaldım
Hecelerim gönlümdeki seni ortaya çıkardı
Açtı gönlümdeki sırlı olan sana ait tüm kilidi
Mehmet Aluç /Kul Mehmet