Erdi qulağıma səhər çün hayü huyi-meykədə,

Erdi qulağıma səhər çün hayü huyi-meykədə,

Dər xastəm, kərdəm səfər ma niz suye meykədə 1

 

Rəftəm dər an meyxanəra, didəm bəsi divanəra,

Hər dəm peyapey mikəşəd, əz xom səbuye meykədə 2

 

Bir dəm təfərrüc eylədim, çün ol məqami-aliyi,

Dərhal məst etmiş məni gördüm ki, buyi-meykədə.

 

Piri-muğanın yüzünə tuş oldu ol dəm gözlərim,

Dedim: nədir rahi-nicat, ey abi-ruyi-meykədə.

 

Qıldı nəzər çün halimə, bir dolu sundu əlimə,

Dedi təbəssüm edərək: künci-kədüyi meykədə.

 

Ol cami çün nuş eylədim, bu əqli sərxoş eylədim,

Görüb təəccüb eylədi cümlə əhli-kuyi-meykədə.

 

Sən məntiqin dərsin mənə söyləmə, ey müfti, dəxi,

Hər müşkili təhqiq edər, çün güftü guyi-meykədə.

 

Şol Kəbəyi təzvir ilə, ey arizu edən kişi,

Olmaq dilərsən can əmin, et arizuyi-meykədə.

 

De Ruhi-Qüdsi bülbülə, taki edə hərdəm ğülğül,

Xamuş etməkdir müdam, gördün ki, xuyi-meykədə.

 

Etgil təharət, ey fəqih, qüsl eyləgil pakü lətif,

Xoş bu rəvan sovidürür çünki abi-cuyi-meykədə.

 

Təblü ələm meyxanəyə çək, gəl səhər dur şahvar,
Gördüm ki, çün eylər xuruş sümayi-nayi-meykədə.
 
Məndən eşit doğru xəbər, edəm sənə söz müxtəsər,
Sən, ey Həbibi, dur səhər, et cüstücuyi-meykədə.

 

Qalxıb, biz də meyxanəyə səfər etdik.

2 Gedib o meyxanədə bir çox divanə gördüm, hər ləhzə meyxanənin küpündən dalbadal içirdilər.

 

 

Əzizağa Məmmədov, HƏBİBİ ŞEİRLƏR, Milli Kitabxana, "ŞƏRQ-QƏRB" BAKI-2006

Bu kitab "Həbibi. Şeirlər" (Bakı, Yazıçı 1980) nəşri əsasında təkrar nəşrə hazırlanmışdır