EŞ SEÇİMİ

Kafesteki kuşlar, birer birer melek olunca en son sarı kızım kaldı. Kafesin en canlı, en hareketli, en çığırtkan kuşu... Bir gün işten eve döndüğümde öyle bir öttü ki arkadaşının ölüm haberini verdiğini hemen anladım.

Yalnız kaldı. Artık sessiz, boynu bükük, kendi içine sarılan, yumulan, titreyen bir bebek gibiydi. Arkadaşsızlık çok kötüydü...

Petşoplara baktık, noel ve yılbaşı tatiline girmişler, hepsi kapalı. Sarı kızım gün geçtikçe biraz daha sessiz biraz daha titrek... Yakınına gelip, onunla konuşuyorum. Elimize hiç alıştıramadık. O sebeple elimi ne zaman uzatsam korkup kaçıyor. Zaten depresyonda bir de korkutmayayım diye ben de çok rahatsız etmiyorum. Gözlerinin etrafında tüy dökülmesi gözlemledim. Ah şu tatil bitse de bir arkadaş alıp gelsek...

Tatil bitti... Petşoplara gidip kuş sormaya başladık. Bir çoğunda canlı hayvan satışı yasaklanmış. Bazıları sadece akvaryumla branşlaşmış. Nihayet birini bulduk. Fransa, İsviçre, Almanya sınırlarının ortasındaki AVM'de bir petşop varmış.

Kuş seslerini takip ederek bir bölüme geldim. Büyük camekan içinde güzel bir ağaç, ağaç dallarında ötüşen kuşlar... Yardımcı olacak görevliye kuş istediğimi söyledim:

- Dişi kuşum yalnız kaldı, ona bir arkadaş almaya geldim.

- Kuşunuzu buraya getireceksiniz, bu cam kafese bırakacağız. O, kendine bir arkadaş seçecek, siz onun seçtiği arkadaşı alacaksınız. En az bir hafta bizimle kalması gerekir. Bu arada kuşunuz için bir haftalık otel ücretini, başka bir kafesten geldiğinden dolayı ona uygulayacağımız, dezenfektan ve ilaçları da siz ödeyeceksiniz. Tabii ki seçip beğendiği arkadaşının fiyatını da ödeyip gideceksiniz, dediler.

- Sarı kızımın eşi öldü. Yeni bir eş istemez. Ama yalnızlığına çare olmak için bir kuş istemiştik.

- O zaman zaten eş olan iki kuş alacaksınız, onları götüreceksiniz, dediler.

Yani, "Parayı verdim istediğimi alırım."

"Başlığını ödedim, artık benimdir."

"Benim dediğimle evleneceksin, itiraz istemem..." diyemiyoruz.

Batı ülkelerinin kuşlara uyguladığı medeniyeti, kendi çocuklarımıza uygulayabilir miyiz acep... 😓