Esîr-i Harb – Muhammes
Zûr-ı ahrârânemin hayrânı olmuşken cihân
Tâli'in gadriyle oldum bir esîr-i nâ-tüvân
Arkadaşlar bir tabûr âteş müsâ'iddir mekân
Sağ iken düşsün mü dest-i düşmene bir kahramân
En büyük hasmım hayâtımdır refîkân öldürün
Zînet-i hâk-i şehâdet olmasın bir tîg-zen
Şân-ı Osmânî'yi dil-hâh üzre i'lâ etmeden
Pençe-i a'dâda ceng etmekdeyim cânımla ben
Ârdır mecrûh düşmek hizmet isterken vatan
En büyük hasmım hayâtımdır refîkân öldürün
Gördünüz mü bâzî-i çarh-ı Nerîmân-efgeni
Atdı bir kurşunla hâk-i acze bir âhen-teni
Hürr iken tenhâ yaran bendim sufûf-ı düşmeni
Bir dem evvel kurtarın neng-i esâretden beni
En büyük hasmım hayâtımdır refîkân öldürün (Muallim Nâcî)
Kaynakça
Arslan, M. (2015). Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Türk
Edebiyatı İsimler Sözlüğü:http://www.turkedebiyatiisimlersozlugu.com/index.php
Pekolcay, N., Eraydın, S., Tahralı, M., Uzun, M., Subaşı, M. H. (1981). İslâmî Türk
Edebiyatı: Giriş. (2. Baskı). İstanbul: Dergâh Yayınları.