Esîr-i Harb – Muhammes

 

Zûr-ı ahrârânemin hayrânı olmuşken cihân

Tâli'in gadriyle oldum bir esîr-i nâ-tüvân

Arkadaşlar bir tabûr âteş müsâ'iddir mekân

Sağ iken düşsün mü dest-i düşmene bir kahramân

En büyük hasmım hayâtımdır refîkân öldürün

Zînet-i hâk-i şehâdet olmasın bir tîg-zen

Şân-ı Osmânî'yi dil-hâh üzre i'lâ etmeden

Pençe-i a'dâda ceng etmekdeyim cânımla ben

Ârdır mecrûh düşmek hizmet isterken vatan

En büyük hasmım hayâtımdır refîkân öldürün

Gördünüz mü bâzî-i çarh-ı Nerîmân-efgeni

Atdı bir kurşunla hâk-i acze bir âhen-teni

Hürr iken tenhâ yaran bendim sufûf-ı düşmeni

Bir dem evvel kurtarın neng-i esâretden beni

En büyük hasmım hayâtımdır refîkân öldürün (Muallim Nâcî)

 

Kaynakça

Arslan, M. (2015). Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Türk

Edebiyatı İsimler Sözlüğü:http://www.turkedebiyatiisimlersozlugu.com/index.php

Pekolcay, N., Eraydın, S., Tahralı, M., Uzun, M., Subaşı, M. H. (1981). İslâmî Türk

Edebiyatı: Giriş. (2. Baskı). İstanbul: Dergâh Yayınları.