Eşqin Məmmədov . Sən şeir.

Bilmirdin nə vaxtsa ağlayacaqsan ,

Mənim gözlərimdə yaş qoyanda sən

Sevgi mənzilini  mən tək  tikərdim 

Yadın yuvasına  daş qoyanda sən. 

 

Əllərin əclafın kobud əlində ,

Bir zaman solacaq təravətin də ,

Hər dəfə ağrılar tutur sinəmdə

Özgə sinəsinə baş qoyanda sən .

 

O səni tərk  edib  , gözlərin yaşda ,

Necə bağışlayım , deyir bağışla ...

Bilmirdin əllərin qalacaq boşda 

Eşqinin ürəyin boş qoyanda sən .