Ey cân-ı âlem bir ince belsin

Her sırra mahrem sen bî-bedelsin

Ey cân-ı âlem her sırra mahrem

Vay gonca gül fem gâyet güzelsin

Gayet güzelsin sen bî-bedelsin

Bir ince belsin tûl-i emelsin

Ey çeşm-i fettah anladım bildim

Yok sende îmân beyhûde yeldim

Ey çeşm-i fettân yoksende îmân

Katlime fermân ben revâ kıldım

Ben revâ kıldım beyhûde yeldi

Anladım bildim âhir ecelsin

Çok derde düştüm var söyle yâre

Aşkınla piştim yandım ne çâre

Çok derde düştüm aşkınla piştim

Yandım tutuştum bir şîvekâre

Bir şîvekâre yandım ne çâre

Var söyle yâre durmasın gelsin

Bir vasla ermek hûbların şâhı

Yüz yüze sürmek diller penâhı

Bir vasla ermek yüzyüze sürmek

Yok mudur görmek sen hüsn-i mâhı

Sen hüsn-i mâhı diller penâhı

Hûbların şâhı burc-ı hilâlsin

Durdunsa bensiz âferin NÛRÎ

Gülsüz dikensiz etme gurûr

Durdunsa bensiz gülsüz dikensiz

İstemem sensiz cennet ü hûrî

Cennet ü hûri etme gurûru

Âferin NÛRÎ sâhib-gazelsin

Hikmet DİZDAROĞLU, Halk Şiirinde Türler, Ank., 1969, s. 141-142.

Tokatlı Nuri Hayatı Aşıklığı