Ey Güzel Yüzünü Gören

 

 

Ey güzel yüzünü gören

On günlük ayı neylesün.

Kaşların mihrabın gören

Komanı yayı neylesün.

 

Zülüflerin ne dolaşık

Kanıma girdi bir kaşık

Lebinden nûş eden âşık

Kevseri meyi neylesün.

 

Garip olan öz yanıma

Baka kalır elvanına

Günde senin seyranına

Çıkanlar toyu neylesün.

 

Sen eyledin beni mecnûn

Arttı efganım günâgün

Seni gören olur mecnûn

Dahi sevdayı neylesün.

 

Senin nazını getiren

Senin hizmetin yetiren

Senin hükmünle oturan

Ruhsat şekvayı neylesün.

 

Âşık Ruhsatî, Dr. Doğan Kaya, Genişletilmiş II. Baskı, Sivas, 1999