Eylül Güneşi

Temmuz, ağustos sıcağına eş,
Denizleri yaktı eylül güneşi.
Yüreklerde hâlâ sönmeyen ateş,
Benizleri yaktı eylül güneşi.
 
Ne yağmur kokusu, ne sarı yaprak,
Dudaklar çatlamış, kurumuş toprak,
Alınlardan akar ter berrak berrak;
Çim gözleri yaktı eylül güneşi.
 
Ayva gülüp narlar boynun eğse de,
Marabalar pamuk, koza yığsa da,
Gecelere biraz serin değse de;
Gündüzleri yaktı eylül güneşi.
 
Hazan mevsimiydi, vedalar ayı,
Birleşti gönüller, kopmadı fayı,
Kavilleşti eşler, demledi çayı;
Yalnızları yaktı eylül güneşi.
 
13.09.2017
Muhittin Alaca