Eğer bir qavm, ger yüz, yoqsa mifidür,

Muayyen Türk ulusı hud menifidür.

Alıpmen tahtu fermânımga âsân,

Çerik çekmey Hitâydm tâ Horasan,

Horasan demekim Şirâz u Tebriz,

Ki, qılmışdur ney-i kükim şeker pez.

Könil bermiş sözimge Türk cân hem,

Ne yalguz Türk, belki Türkmân heme,

Ne mülke içreki ferman yıbardım,

Anın zabtıga bir divân yıbardım.

(A.Nevâî, "Mükemmel Eserler Toplamı", 8. Cild, Taşkent 1991, s. 475.