FÎ’T-TEVHÎD
17.06.2017
FÎ’T-TEVHÎD
Hamd saña yaraşur iy pâdişâh-ı bî-zevâl (II/1)
Kim Kadîm-i Lem-Yezelsin ü Kerîm-i Lâ-Yezâl
İzzetüñ fikrinde kalmış cakl gonca bîgi teng (II/2)
Kudretüñ vasfında olmış rûh lâle bigi lâl
Yir-ile gök toludur senden velî bî-ittisâl (II/3)
Kamu âlemden berîsin sen velî bî-infisâl
Âdemüñ nakşını yazduñ bî-devât u bî-kalem (II/4)
Âlemüñ vasfını düzdüñ bî-edât u bî-misâl
Yir ü gögü düzüp itdüñ nûr-ıla zulmet ayân (II/5)
Dün ü güni nazm idüp râst kılduñ mâh u sâl
Encüm ü ay u gün-ile göklere virdüñ safâ (II/6)
Yire hayvân u nebât-ıla bagışladuñ cemâl
Hârdan hurmâ bitürdüñ hâreden yâkut u lac
l (II/7)
Katradan güher yaratduñ sahradan âb-ı zülâl
Güneş emrüñle senüñ geh zâhir olur geh nihân (II/8)
Ay hükmüñde senüñ geh bedr olur geh hilâl
Ne halel bulınur işünde ne hükmüñde hatâ (II/9)
Ne bekâña var fenâ vü ne kemâlüñe zevâl
5
Evvel ü âhir çü sensin zâhir ü bâtın dahı (II/10)
Pes arada gayr var dimek tasavvurdur muhâl
Çünki yoh zâtuñda sinüñ vasl u beyn ü keyf ü kem (II/11)
Pes hayâl ola seni fehm eylemek vehm ü hayâl
Emrüñ-ile her taraf kılur güzer bâd-ı cenûb (II/12)
Hükmüñ-ile her nefes olur revân peyk-i şemâl
Saña lâyıkdur ibâdet kim senüñ-durur yakîn (II/13)
Halk u emr ü lutf u kahr u kudret ü c
izz ü celâlAkl u nefs olmış senüñ fermânuñ altında mutîc
(II/14)
İns ü cinni itmis misâlüñ mûcibince imtisâl
Gökde yirde zerre zerre kâfdan kâfa degin (II/15)
Birligüñe kamu şâhid-dur u varlıguña dâl
Nice vasfuñda olmasun hayrân nüfûs-ıla ukûl (II/16)
Ki_ol hevâda akl-ı kül olup-durur bî-perr ü bâl
Lutfuñuñ bahrından olur kullaruñ göñline feyz (II/17)
Kabz u bast u sahv u şükr ü fikr ü zikr ü vecd ü hâl
Kamu bilür sini lîkin kamu senden bî-haber (II/18)
Anuñ-ıçun şerh idemez vasfuñı nutk u makâl
c
Âkıl u mackûlu akl u âşık u macşûk u ışk (II/19)
Cümle sensin pes n’ireden geldi bunca kîl ü kâl
Sensin İbrâhîm’e viren azm ü İsmâc
il’e sabr (II/20)Hem viren Yac
kûb’a hüzn ü Yûsuf’a hüsn ü cemâl
6
Sancat-ı ihyâyı sensin İsî’ye taclîm iden (II/21)
Mûsî’ye sensin kılan Firavn mülkin pâ-yi-mâl
Ahmed-i Muhtâr’a sensin kuvvet ü nusret viren (II/22)
Din ü şerc asl u ferc ü dürlü dürlü hoş-hısâl
Cümle sinüñdür hüviyyet dahı nesne var diyen (II/23)
Senden artuh sözleri bâtıldur anuñla muhâl
Çün didüñ “nahnü kasemnâ” ayn-ı hikmet oldı bes (II/24)
Bunı dervîş idüben virdügüñ aña mülk ü mâl
Kısmet itdüñ her kişiye anı kim lâyık-durur (II/25)
Ger geye Amr atlas u Zeyd’üñ ola geydügi şâl
Halk u emr ü mülk sinündür kamu pes kimseye (II/26)
İşüñe çün ü çirâ dimeklige yohdur mecâl
Ahmedi’nüñ iy Kerîm itgil güñahın cümle avf (II/27)
Kim sen Ehl-i Magfiret’sin bî-şek ü Ehl-i Nevâl
Sen ol ol üftâdeye iki cihânda dest-i gîr (II/28)
Çünki sensin kamu halka iy Hak âmâl ü me’âl
Her günahı ki itdi çünkim sen kaderledüñ aña (II/29)
Sehl dut pes anı ol gün ki idesin andan süvâl
Ne saña tac atdan assı var ne isyândan ziyân (II/30)
Kim kamu ehl-i hidâyet ola ya-hoœ cümle dâl
Za’fumı görüp baña sen merhamet it iy Rahîm (II/31)
Kim azâbuña idemez seng ü âhen ihtimâl
Benligüñ bendinden âzâd eylegil sen bini kim (II/32)
Bu taalluk perdesi yolunda olmışdur vebâl
https://ekitap.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/10591,ahmedidivaniyasarakdoganpdf.pdf?0
