Gam-gîn dilümde zâr ile efgân dükenmedi
Nem-gîn gözümde derd ile giryân dükenmedi
Tennûr-ı gamda âteş-i hicrân ile ciger
Biryân olalı dünyede biryân dükenmedi
Derdâ dirîg geçdi günüm intizâr ile
Ömrüm dükendi va˘de-i cânân dükenmedi
Hûblar katında kançaru baksañ rakîbdür
Âlemde cevr-i yâr ile şeytân dükenmedi
Bir kerre mübtelâlaruma rahm idem diseñ
Dünyâda sevdügüm n'ola yalan dükenmedi
İn˘âm eylese sâˇile hüsnin zekâtını
Şehler katında lutf ile ihsân dükenmedi
Mihrî olalı gülşen-i kûyuñda ˘andelîb
Gam-gîn dilinde nâle vü efgân dükenmedi
(Arslan 2007: 316-317)