Garibin

15.06.2019
Garibin
 
İşte yaşantısı, işte hayatı. 
Ömründe çalmamış zili garibin. 
Yediği bir lokma, bilmez diyeti,
Bir dilim ekmeği sulu garibin.
 
Bir  baksan boyuna koca bir çınar.
Sanki felek onu bu halle sınar.
Bir tas çorbaya birleri biner, 
Durmaz şükür eder dili garibin. 
 
Ne bir evi vardır ne tek bir duvar.
Kuru yerde yatıp çok gece savar. 
Uykulu uykulu, zabıta kovar.
Başına yastıktır, kolu garibin. 
 
Gün boyu gezinir durak postane. 
Eğer kafasını bakar dostane. 
Akşam karanlıkta bu kabristana.
Düşüyor her gece, yolu garibin. 
 
Sona erdi ömrü tükendi doldu.
Bir gün kabristanda yatarken öldü.
Namazı hocayla Birisi kıldı. 
Ulu orta kaldı, salı garibin.
 
 
 
 
 
zekeriya duman
Yorum yapmak için lütfenKayıt Olunya da
Hüzünlü bir şiirdi. Gönlünüze ssğlık...
zekeriyaduman332
Zekeriya Duman6 years ago
@zekeriyaduman332 | Şirime ilginize teşekkür ederim üstadem.