Garip Destanı

Elim elim derim ellerim ermez
Gözüm gözüm derim gözlerim görmez
Kadir Mevla'm bana bir iy'lik vermez
Dağıttı bağımı bahçemi benim

Başım başım desem ağrıyor başım
Dişim dişim desem sızlıyor dişim
Bulunmaz dünyada emsalim eşim
Kaptırdım elimden bütçemi benim

Kırıldı dünyada kanadım kolum
Kötüye uğradı şu benim halim
İnsanı tarümar ediyor ölüm
Dağıtır mirasa akçamı benim

Söyleyen dillerim lal oldu kaldı
İnsanlar işini Mevla'ya saldı
Tahsildar evlere hacize geldi
Aldılar altımdan keçemi benim

Hakka doğru daim şu benim özüm
Kimseye geçmiyor asla bir sözüm
Asri oldu dünya açtılar yüzüm
Aldılar yüzümden peçemi benim

Ne var ki dünyaya göğüs gerende
Bir fayda yok imiş ahbap yarende
Baykuş gibi kaldım ıssız örende
Karanlık yaptılar gecemi benim

Açılsın bahçende gonca güllerin
Dert görmez dünyada yazan ellerin
Aşık Mehmet söyler senin dillerin
Duadan unutma hocamı benim

Aşık Mehmet Yakıcı