Gazel

1. Ecel dutmış elinde bir ulu câm

Ki ol câmun içi tolu serencâm

 

2. Kime ayak sunar kime içürmiş

Kimi esrük yatur toprakda müdâm

 

3. Ki bir bir içer ol sâkî elinden

Bay u yohsul ulu kiçi hâss u âmm

 

4. Zihî şerbet ki bir kez andan içen

Ne subh olduğunu bilür ne ahşam

 

5. Bu gafletden niçün uyanmadun sen

Niçün gâfil yatursun sen ey avâm (Saraç, 2017: 58).

 

Günümüz Türkçesi

1. Ecel elinde, içi hadiselerle dolu olan büyük bir kadeh tutmuş.
2. (Ecel bu kadehi) kimine yeni sunuyor, kimine de (önceden) içirmiş. Kimi (bu içtiğinden) toprakta devamlı sarhoş (bir şekilde) yatıyor.
3. O içkiyi sunanın elinden zengin, fakir, büyük, küçük, seçkin veya sıradan bütün insanlar bir bir içer.
4. Ne hoş şerbet ki bir kez ondan içen ne sabah ne de akşam olduğunu bilir.
5. Ey sıradan insan! Sen bu gafletten niçin uyanmadın, niçin gaflet içinde yatarsın.

 

Kaynakça

Saraç, Y. (2017). Divan Şiirinden Seçmeler. Ankara: MEB Yayınları.

Tavukçu, O. K. (2010). “Şeyyad Hamza”. TDVİA, 39, 104-105