Gazel

Habbezâ gunc-ı dil-âşûb-ı ekâlîm-i ukûl

Eyledi ârifi deng itdi rimâli me'kûl

Bizi elbette en âlâ yine miskîn bilir

Anlamaz cennet-i bündârdaki cem'-i ekûl

Çün ki zânû-zede-i şâh-ı şehân-ı sitemem

Kâm-nâ-kâm bu meş'abda ben oldum ma'lûl

Bana sabbâr olasın der hele dûçâr-ı cüzâm

Aşk derdine düş olsun görelim kim şu hamûl

Es'adâ eyle ita'at ki evâmir şehden

Meş'ab-ı vaz' u udûlı dahi zihninde udûl

(Es'ad benim dîger mahlasım. Giryânîyi daha çok kullansam da Es'ad mahlaslı şiirler de yazıyorum)