Gazeller Hışırdıyor
Sonbaharın sonları bahçemde dolaşırken
Ayağımın altında gazeller hışırdıyor.
Ağaçların dalları rüzgarla dalaşırken
Dalda kalan yapraklar beni de düşür diyor.
Kırağıyla buz tutmuş sanki kar yağmış yere
Gürül gürül akıyor yeniden doğmuş dere
El-ayağın tutarken yükleyerek kadere
Mazlum sırtına binen “beni de taşır” diyor.
Bulutlar döne döne kararıyor kaynıyor
Şimşekler çaktığında sanki gökler yanıyor
Zemheri usul usul kapıya dayanıyor
Karımı ayazımı dağlardan aşır diyor.
Var mı kuşların kurdun sığınacak yuvası?
Soğuktan koruyacak ısıtacak sobası
Avcı denen zalimler, insanlar da cabası
Bir lokmacık et için “aldırma pişir” diyor.
Bir kaya kovuğuna sinmiş tilkinin kurdun
Muhakkak sahibidir bizler kadar bu yurdun
Sahip çıkarsan eğer kuş sesiyle uyurdun
Yerde tüneyen kuşlar daha çok üşür diyor.
Mevali boş, beyhude yaşadığın bu hayat?
Güçlü zayıfı ezer kokmuş bayat mı bayat
Sıyrıl benlik denilen illetten kurtul, soy at
Hayatı sade yaşa, biraz da şaşır diyor.
Çanakkale 10.02.2014
Dursun Çağlayan
6 years ago
Mustafa Berçin
6 years ago
Ahmet Maral
6 years ago
M Özgür Özbek
6 years ago