Bir izin zamanı, yine Türkiye'deydik. Çocuklar küçüktü. O dönem,  Ramazan'a da denk gelmişti.

  Oğlum oruç tutuyordu. Bir gün kuzenleriyle toplanıp gezmeye gittiler. Oruçlu olmayanlar bir şeyler içmişler. Bizimki sabırla beklemiş. 

  Eve döndüğünde "Gittiğimiz mekânda Ankara Gazozu da vardı. Oruçlu olduğumdan içmedim. Akşama gazoz alalım mı?" dedi. Amanın oruçlu oğluşum gazoz istiyor, hemen en yakın marketlere koştuk. Aradık, sorduk hiçbir yerde bulamadık. Son çare olarak o mekâna gittik. Sadece iki şişe verdiler. Biz aramaya devam ettik. Bir marketten altışarlı üç paket bulabildik. 

   O akşam, oğluma Ankara Gazozu getirmiştik ama bu olay, o günden sonra bizde, uygulanması gereken bir ritüel hâline geldi. Her izine gittiğimizde, mutlaka, bir toptancıya gideriz, çocukların sevdiği şeylerden alırken illâ ki Ankara Gazozu da alırız. 

   Artık çocuk değiller. Okullar bitti, işe de girdiler, çalışıyorlar. Bu sene izin günleri bizimkiyle aynı olmadığından gelemediler. Biz yine, geri dönerken, arabanın bagajını, Ankara Gazozuyla doldurduk. 

Eve gelince, "Heeey unutmamışsınıız!" sevinci görmeye değerdi. 

  Gazozları taşıdılar, bir kısmını buzdolabına, daha büyük kısmını "Keller/ kiler"e koydular. Alıp alıp içiyorlar şimdi. 

   Bu haftasonu, yine Almanya'daki Türk marketlerinden birinde haftalık alış verişimizi yaparken, içecek reyonunda, Niğde Gazozu gördüm. Öğretmenliğinin ilk iki senesinde, Niğde'de görev yapmış olan ben, eski bir dostu görmüş kadar sevindim. 

- Aaa... Niğde Gazozu... Yaşasıın!..

Şekerli olan hiçbir içeceği içmeyen biri olarak, normalde, sevinmemem lâzımdı... Ama şimdi, gazoz almak için Türkiye'ye gitmeye gerek kalmadığına sevindim. Ayrıca oğlumun tanıştığı ilk gazozun Niğde Gazozu olmasının da bir etkisi var tabii ki...

   Neyse... Gazoz özlemini geçelim, konunun özü; Türkiye ihracat yapıyor. Avrupa ülkelerine gazoz bile satıyor. Pekii Avrupa'da gurbetçiler olmasaydı, AB'ye giremeyen Türkiye, bu ürünleri kimlere ihraç edebilecekti? 

   Yazları Türkiye'ye gelip döviz bırakan, Avrupa'da yaşadıkları için de Türk ürünlerinin ihracatına sebep olan gurbetçiler, iyi ki varmış. 

   Bir çok kriz geçirmiş olan ülke, şimdiye kadar batmadıysa, her defasında, küpeşteyi tamir edecek gurbetçilerin ortaya çıkmasındandır. 

Nurcan Ören