GECELER

 

Güneşin ufuktan aştığı zaman,
Hemen bir köşeye yatar geceler.
Özlemin depreşip taştığı zaman,
Hüzün fitilini tutar geceler.

Karanlık yerleşti bak yeryüzüne,
Devretti nöbeti sevinç hüzüne.
Yalnız uyku girmez yârin gözüne,
Çırpınan yürekle atar geceler.

Yıldızlar arkadaş benim sırdaşım,
Ne anadır, ne yar, ne de gardaşım.
Bir lokma ekmekle azıcık aşım,
Alır ümitleri satar geceler.

Tek yalnız ben miyim benimi gördü?
Zaman kozasını üstüme ördü.
Aşkın gözü görmez, o zaten kördü,
Dert üstüne bin dert katar geceler.

Ne zaman bitecek, güneş doğacak?
Yoksa bu karanlık beni boğacak.
Yazın sıcağında kar mı yağacak?
Beni benden alır yutar geceler.

Hilal gülümsüyor fakat yetmiyor,
Gülsüz bahçelerde bülbül ötmüyor.
Daha kalacakmış henüz gitmiyor,
Mahir’le birlikte yatar geceler.