02.05.2015
Geceleri
Uykularımı böl
Gel odama.
Hiçbir kimsem
Olmadığını zanneden
Yalnızlık;
Çıkıp
Gitmeli,
Bakmadan ardına.
Paramparça osun
Çaresizlik.
Bir bir yıkılmalı,
Umutsuzluk çınarları.
Geceleri
Rüyalarımı böl,
Gel
Sokul bana.
Kapat,
Kapat kapıları.
Yak elindeki anahtarları.
Ölüm bile
Gelse kapımıza;
Bizim sevdamızın karşısında
Ağlamalı... (4.1.2002-2.şiir kitabımdan)
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın