GECENİN RENGİ
Tepeden seyrediyorum seni alabildiğince yokuşların var senin, ışıklarla bezenmiş semtlerinden geçiyorum bazı sokakların kahve kokuyor bazıları ise duman. Birkaç sokağın var düzlükten ayrılan ama onlarda başladığım yere getiriyor beni .Küçük bir zindan gibisin gelen gidemiyor senden , gökyüzünün maviliği saklı puslu gözlerinde manzaranı göremiyoruz ,bulutlar ise hep ağlamaklı güneş ise aşk gibi bugün var yarın yok .Yolların aşınmış insanlar hor kullanıyor seni şikayetçi gibisin gelenlerden belki de bu yüzden her mevsim soğuksun bize .Binaların arkasına saklamışsın güzelliğini, bakmak ve ulaşmak güç. Hayatın mesaisinden sana vakit ayırmak isteyen yok sanırım, bu yüzden yerinde sayıyorsun bu yüzden öne eğik bakışların. Ama geceleri uyanıyorsun uykundan yıldızlarla yarışıyor yaktığın ışıklar samimiyet kazanıyor zifiri karanlıkta ruhun ben seni izliyorum senin bundan haberin yok..