Gazel

 

Gel ey şehbâz-ı dil hâkî kafesden azm-i pervâz et
Kaza-yı lâ-mekân sırrına ankaa-veş ser-âgâz et

Ayağıma gele dirsin nâsîbün bûm-veş dâyım
Dilâ ehl-i hârâbat ol cihâna hırsını az et

Muhabbet meclisinde hemdem-i yâr olam dirsün
Dilâ dil ney gibi bağrun figânın çenge dem-sâz et

Dil-i uşşâka cümle birbirinden yek gelür şâhum
Gerek hışm et gerek lûtf et gerek cevr et gerek nâz et

Kemâle irgürüp şi’ri zamânun Hafızı oldun
Gel ey Fevrî diyâr-ı Rûm’ı şimden girü Şîrâz et