GELEN GİDER, GİDEN GELMEZ

Bu dünyanın kuralı bu:

Gelen gider, giden gelmez

Iskalamaz, sıralı bu

Gelen gider, giden gelmez

Bazen erken, bazen de geç

Kaçınılmaz nihai göç

Ömür dediğin bir süreç

Gelen gider, giden gelmez

Evlât, araba, ev, arsa...

Dünyada kalır ne varsa

Kul aklını buna yorsa

Gelen gider, giden gelmez

Azrail kapıyı çaldı

Bu dünya kaç kez boşaldı?

Giden yanına ne aldı?

Gelen gider, giden gelmez

Dün, yarın yok; bugün vardır

İman avuçlarda kordur

Doğru yaşa, hesap zordur!

Gelen gider, giden gelmez

Üzerine çöker çatın

Çabuk unutulur adın

Kısa sürer saltanatın

Gelen gider, giden gelmez

Saç ağarır, solar yüzün

Yokuşa evrilir düzün

Bir anda silinir izin

Gelen gider, giden gelmez

Kar beyazdır şakakların

Acep ne söyler akların?

Taş kesilir dudakların

Gelen gider, giden gelmez

Bastırınca karakışlar...

Aynada çatılır kaşlar

Uzaklara uçar kuşlar

Gelen gider, giden gelmez

Bir el kalbinizi yoklar

Unutulur düşmanlıklar

Sökün eder pişmanlıklar

Gelen gider, giden gelmez

Mümkün olan, muhal olur

Her sorgu bir sual olur

Anlaşılmaz bir hâl olur

Gelen gider, giden gelmez

Duyduğunda son zilini...

Herkes terk eder ilini

Her gelen oynar rolünü

Gelen gider, giden gelmez

Dün, sırtında palan olur

Her ne varsa yalan olur

Hatıralar talan olur

Gelen gider, giden gelmez

Bir film gibidir bu hayat

Dünde kalan her şey bayat

Ağızlarda bozulur tat

Gelen gider, giden gelmez

Göçüp giderken dünyadan..

Uyanırsın bu rüyadan

Nerde anan, nerde atan?

Gelen gider, giden gelmez

Hayat yaşanılan andır

Bizi insan kılan candır

Kimileri figürandır

Gelen gider, giden gelmez

Terk eylediğinde canı...

Çekilir damarın kanı

Viran olur gönül hanı

Gelen gider, giden gelmez

Batar tende can güneşi

Arasan bulunmaz eşi

Söner ruhunun ateşi

Gelen gider, giden gelmez

Dünyaya etmeden veda...

Bırakmalı hoş bir seda

Daim değiliz burada

Gelen gider, giden gelmez

M. NİHAT MALKOÇ