GİDİYORUM
10.12.2016
Özlemi hiçe sayıp bir korkulu akşamda
Ellerime verdiğin boşlarla gidiyorum
içimde bir burukluk, artık ağlamasam da
Yüreğime döktüğün yaşlarla gidiyorum
Dost edindim kendime kadir bilmez ağyarı
Senden bir nazar uman gönlümün buymuş kârı
Kucağına bırakıp görmediğim baharı
Yüreğimde kar boran kışlarla gidiyorum
Ne vuslata erişti, ne firkate iz'anım
Bir paslı mengenede sıkışıp kaldı canım
Seni anmasın diye bir daha çocuk yanım
Oyuncağı kırılmış düşlerle gidiyorum
Çığlığıma ses verme dağların ötesinden
Ruhum medet istemez yüreğinin sesinden
Sana gülleri sunup gönlümün bahçesinden
Bağrımı kanattığın taşlarla gidiyorum
Bıraktım gözlerimi sokağa bakan camda
Seni seyredeceğim orda olamasam da
Ölümü hiçe sayıp bir korkulu akşamda
Kör hançeri vurduğun döşlerle gidiyorum.
Şahin Mutlu8 years ago
“bo(ş)larla gidiyorum / ya(ş)larla gidiyorum / kı(ş)larla gidiyorum / dü(ş)lerle gidiyorum / ta(ş)larla gidiyorum / dö(ş)lerle gidiyorum.” Ahenk ve anlam bütünlüğü ile birlikte halk şiirimizin güzelliklerinden “ayak” özelliği ustaca örneklenmiş… Tebrik ve teşekkürler Yusuf Kardeşim…
Seferi Nurcan Ören8 years ago
Akıcı, ahenkli, okunulası bir hece şiiri... Anlam olarak da; bazen gitmek gerekir, sevmek bir ölçüde terk de edebilmektir.(Tezat gibi görünse de hayatın içinde böyle şeyler de oluyor.) Gönlünüze sağlık, selamlar, saygılar...
Yusuf Aydın8 years ago
@yusufaydin159 | Teşekkür ediyorum güzel yorumunuz için.
Yusuf Aydın8 years ago
@yusufaydin159 | Teşekkür ediyorum güzel yorumunuz için.