GİT me SEN de

 

GİT(me)SEN (de) 

Gitme akbel, gayrı hasret kâfidir
Bekle dersen, bilki fikret zâr olur

Sevdiğimsin, anlamazsan hâlimi
Can yanar billâhi, kalp bîzâr olur

Dinle cânım, can özüm, tek gerçeğim
İmtihandır, fazla lâf_zen   hârr olur

Eyle gönlüm, gelde cânânım benim
Sussa dil zannımca aşk, inkâr olur

Son sözümdür, çokça kırgın üzgünüm
Vah ki gitmen, cân için efkâr olur

Güler TURAN(babidim)
Vezni: fâ i lâ tün/fâ i lâ tün/ fâ i lün

akbel: en çok gözde olan
zâr: sesli ağlayan
bîzâr: bıkmış, usanmış, küsmüş
lâf_zen: çok söyler, geveze
hârr: sıcaklık, çok sıcak(kızgın)
fikret: düşünme, düşünceye dalma