GÖĞÜ ELLEYEN ADAM

GÖĞÜ ELLEYEN ADAM

Ben her gece göğü elleyen adam
Dudaklarımda aziz bir uçurumda yeşerterek kendimi 
Huzmelere boğuldum gözümü karanlığa kapatarak
Adımı sordum kendime bilmek için günahı
Öğrenmek için bir peygamber nasıl olunmaz
Hiçliği kucaklarıma alarak 
Okşadım 
Okşadım yeni yetme sevaplarımı
Sarılarak Allah'a 
Öğrendim nasıl kul olunmaz

Vahşi hayallerimi atarak terkisine atların
Yol aldım iki nala durmaksızın
Bakarak rabbin karanlıklarına
Hicret ettim 
Hicret ettim her gün
Tenine dokunduğum şu aya 
Ve şu ayın mahcup yıldızlarına

Şayet bilseydim nasıl insan olunmaz
Yapmazdım yapacaklarımı
İnanarak kadere 
Boyun eğmezdim cüzi irademe
Her şeyi lav ederek
Geçerek dünya sıratını 
Bir kuyu bulup nefsime 
Ve bir de Yusuf 
Bütün külli iradeye teslim olurdum

Ancak ben bilerek sapkınlık denen nimeti 
Doğruyu sevdim yanlış adam olarak
Gönlümde hazinesini rabbin
Bir emanet olarak taşıdım 
Ve taşıyorum hala 
Bunu en büyük tecelli sayarak

Ve boyun eğerek cehenneme 
Sırf onu söndürmek için
O aziz odunları severek
Ve hamallarını rabbin 
Bileyerek en büyük kin ile kendimi
Ben her gece göğü elleyen adam
Sana ulaşmak için 
Yürekten dökülen gözyaşını
Yıkanmak için günahlardan 
En temiz cennet sayıyorum