Gölge Haramisi

15.03.2016

 

 

Gölge Haramisi

 

Harami eski dilde eşkıya,  soyguncu, hırsız  anlamına gelir.  A. Talat Onay’dan öğrendiğimize göre  eski devrilerde sahtekâr,  hilekâr ve dolandırıcılara, hakir ve hor görülen kimselere de  gölge haramisi dendiği anlaşılmaktadır. [1]

Günümüzde de görüldüğü gibi müşteri varken araya girerek alıcı gibi davranıp gerçek alıcıların iştahlandırarak malın değerinden yüksek fiyata satılmasını sağlayan kişiler eski devrilerde gölge haramisi denmiştir. Tüccar ile iş birliği yapan bu sahtekârların tüccarlar ile birlikte açık arttırmalar düzenledikleri  ve en çok  fiyatı verene   mallarını sattıkları da bilinmektedir.   Açık arttırma yapıldığı sırada haramilerin gölgesi olarak ifade edilen  sahtekâr alıcıların  da devreye girdikleri   pazarlığı kızıştırıp, malın fiyatını arttırmaya çalıştıkları  bilinen bir konudur.

Gölge haramisi  bazı açılardan    günümüzdeki ambarda tuttuğu malların fiyat artışını bekleyen  karaborsacıların yaptıklarına benzer işler yapanlara da denilmiştir.  

Divan şairleri  harami gölgesi tabirini sevgili imajına da  aktarmışlar, sevgilinin yüzündeki tüyler, ifadeler, sevgilinin değerini arttıran harami  gölgesi veya   değeri arttırmaya kalkışan sahte alıcılar olarak göstermişlerdir.

Bir gölge haramisi durur halü hatın kim
Durmaz çıkarur hüsnü metaını bahaya             Necati

Yanağındaki tüyler  ile  ben  güzelliğinin değerini arttıran bir gölge haramisi gibi durur.

Gözlerün olup harâmî başladı başlar keser
Mısr-ı hüsnüne olalı iki kec Hindû ‘ases      Hamdullah Hamdi

Mey-fürûşa zâhidâ gölge harâmîsî dime
Kim anun halk ile itdügi şıra bâzârıdur            (Mesîhî )

Eski şiirde kullanılan bu tabir günümüzde Rep Müziği sanatçısı Sagopa Kajmer’in de bir şarkısında geçmektedir.

Altın harflerle yaz mahlasımı.halvetim kasvet,kem gözlere şiş!...
Cadü ya herru!.. ya merru!.. kaf-kef, gölge haramilerine bir selam çak!..
Abile patladı,demlenir simam,nüşinrevandan handan ummmam ben.
Ahu-yi felek mum,ben şamdan.düşmez kalkmaz bir Allah`tır uyan!..              Sagopa Kajmer

 

KAYNAKÇA

 

[1] ] A. T. Onay, Eski Türk Edebiyatında Mazmunlar,  MEB, s. 239

Yorum yapmak için lütfenKayıt Olunya da