Gazel
Gonca-i nakş-ı kadehdir gül-i bâg-ı işret
Kulkul-ı savt-ı sebû bülbül-i râg-ı işret
Şahne-i akla itâ’at mi ider mest-i cünûn
Olamaz kişver-i aşk içre yasâg-ı işret
Dil kebâb ola semender gibi mey hûn-ı ciger
Böyledir kâ’ide vü resm-i ocâg-ı işret
Sâkî-i meclis-i vahdet aramaz şâh u gedâ
Ser-i fagfûr ile bir oldı ayâg-ı işret
Gerdiş-i câm-ı hamûşîde sadâ olmaz hîç
Beng-i pervâne olur dûd-ı çerâğ-ı işret
Çâh-ı Yûsuf mı bu mînâ-yı şarâb ey sâkî
Bûy-ı cânâneyi şemm itdi dimâg-ı işret
Reh-i meyhâneyi ta’rîfe ne hâcet zâhid
Nâle-i çeng ü rebâb oldı sürâg-ı işret
Bir zamân mest-i mey-i la’lin iken dil şimdi
Şahne-i hatt-ı lebin kıldı yasâg-ı işret
Ey hoş ol rinde ki santûra bedel sînesini
Nagme-i âh ile âheng ide câg-ı işret
Künc-i hum-hâne Fehîmâ bana taht-ı Cem’dir
Câm-ı Cemşîd olur rinde çanag-ı işret
Süleymân Fehîm Efendi (1262). Dîvânçe-i Fehîm. İstanbul. 19, 30.