GÖNLÜM
ŞİİR MIRILDANIR
gecenin
keyfinde sörf vakti.. duygular kabarık
edebi
kucaklayışta ilham kapıları aralık
şiirin
asaletine sığınırım
muhayyilenin aydınlığında
şölen
havasında savrulurum dizelerin ortasına
gönlüm
şiir mırıldanır
zaman mahfesinde
şiirsiz mırıldanma yok aslında dilimde
hiçbir fetih nihai değil dizeler mahfelinde
ışık seliyle
akıp
gidiyorum dizeler eşliğinde
şiir
döküyorum gün doğumuna
katre katre
yük var incecik.. liman kadar ümit doğar yüreğime
şiir ve sevda istiflemişim söz gemilerime…
aşkın cemi cümlesi gönül sularında durmadan
en tatlı övgüyle aşk içlenir biteviye
yavru yunusların oynaştığı sevda deryasından
yüreğe saygı duyan şiir dizelenir sevesiye..
düş denizimde
pembe ve sarı balıklar
sonbahar
sarısı aydınlatır geceyi rengi kehribar
bahar
vaveylasında çınlıyor
ufuklar efkardan
çözülüyor
gökkuşağı güvercinlerle dinmiş yağmurdan
hep koşu hep koşu.. kanatlanırım sonsuza
göksel
enerjiyle kursağım dolar
dökülürüm sabaha..
bir ıldız dağı rüzgârı esmeli titretirken gölgesi,
ısıtmalı ardından; şiirin yüzüme düşen nefesi.
yıldızlar zümrüdüanka gibi
konar durur denize
yakamozda renk kıtlığı..
söz akarken öze..
fırtınalara konuyorum kopuz tınılı sözlerle
bir menekşe doğuyor yüreğimden düşsel imgelerle
tedirgin bir yağmurla baharsıl tebessüm
düşer dallara
binlerce menekşe açılır dağılır hülyalara..
eflatun bir göz ışıklarını yıkar aşk yağmurunda
hatırlanası mor rüyaların ninnisi bağırlarda
aşkın hazzı, martıların bestesini
yaptığı
adada.
kaybolan gölgelerini ister durur
dolunaydan
sipariş gelir hep
mutluluğun
hiç uyumadığı
adadan..
mavi çalar yüzlere vuslat türküsüyle yankılanır semâ
ve nakşolur yıldızlar gecenin
bağrına
sevdam salınır sandallarda
ve bütün ufuklar açılır aşka..
Sait Edip Akdağ, 13 11 12