Gönlün Geniş Yaylasından
Ekşitme suratı az gülümset
Gülümsetince edersin hayret
Uzun ömrün kârı say sen bunu
Güldüreni candan çok severim
Ağlatanı hiç sevmem terk ederim
Gönlün geniş yaylasından
Bakan gözün bakışından
Naz yapan yârin saçlarından
Aşk akar bunların kenarından
Aşkla gelen yâri severim
Aşksız yâri sevmem aşkla döverim
Bereket fışkırır aşkın toprağında
Aşk kokar nazlı yârin bağrında
Güller kokar yârin teninde
Aşkın yeri ne güzeldir gönülde
Bereketli toprakları severim
Toprağı çöle çevirene küfür ederim
Aşk kokusunu saçar taşıyan gülüne
Alır nazlı yâri getirir gönül önüne
Aşk âşık edermiş körü körüne güzeline
Her gün misafir olmak isterim aşkın evine
Misafir geleni candan severim
Misafiri sevmeyeni alır döverim
Yeşertmeli derim kurumuş dalları
Açmalı derim kapalı olan kapıları
Aşmalı gece gündüz ovayı dağları
Oturmaya müsaittir yârin gönül bağları
Gönülde açan gülleri severim
Açan gülleri solduranı yere gömerim
Gönüldür aşkla coşan yol olan
Muhabbete hasret kalanı buluşturan
Yanmayan gönülleri aşktır tutuşturan
Açılmayan kapıları aşktır açtıran
Açılan kapıları severim
Kapıları kapatanı ben rezil rüsva ederim
Vatan değil dedenin o milletin
Sana ait olsun o kara servetin
Ölümle kesilecek elbet biletin
Hazır mı orası için bir yerin
Ölümden sonra ki hayatı severim
Halimiz ne olacak orada bilmiyorum derim
Rabbim yardımcımız olsun dilerim
Âşık Gülveren’im al soluk biraz ara ver
Al gönlünü muhabbet ile yerlere ser
Adım atmayan adımlara ol sen fer
Mevla kullarını seveni elbet sever
Candan insanı seveni severim
İnsanı sevmeyenin cehennemdir yeri bilirim
Mehmet Aluç / Âşık Gülveren
Cansu
7 years ago
Mehmet Aluç
7 years ago
Esin Kiremitçi
7 years ago
Mehmet Aluç
7 years ago