GÖNÜL KIŞLAM

‘’Bizi tanıştırmadılar evet yalnızım

Eş dost arasında büsbütün yalnız

Aslında kararsızım dilim dolaşıyor

Gözleriniz olmasa konuşamayacaktım

Hep böyle cana yakın mı bakarsınız

Hafif koyu kestane az yeşile çalıyor…’’(A. İlhan)

 

 

Düş mahkûmlarından mısınız siz de?

Hani tutuşmuş göğün ateşli nefesi

Nevbahar’dır içimdeki cehalet

Ah, cahil cesareti ile sevmek nedir bilir misiniz?

 

Yongası mısınız yoksa bu sefil yüreğin?

Yoksa üstüne örtülü bir yorgan gibi

Temmuz güneşinde afalladığıma bakmayınız

Rengimle fazlasıyla mahcup düştüğüme de

Rakımı çok yüksektir ruhumun

Mağlup geldiğim her gerçek aşkta

Elbet yoktur yalnızlığımın muadili…

 

Geniş cephelidir yüreğim

Neresinden baksanız lebiderya hüzün enginliği

Kökümle ait olsam ne ki sevdalı şehre?

Şehir de yalnızdır benim gibi.

Bakmayınız bunca kalabalığa

Düşlerimin kovuğunda kalmış şiirlerden ötesi

Saklıdır en derinde

Sığlarla olmadı içim

Lakin biliniz ki;

Yere göğe sığmaz haşmeti duygularımın…

 

Bazen köpüren deniz misali

Mizansende saklı şu tek zerreme de aldanmayınız

Mavidendir mintanım

Ceplerinde saklı binlerce sözcük

Lakin tek heceye de sığarım yeri geldiğinde

Hecelediğim her şiir cilasıdır sevgimin

Metanet yüklü gölgemde dahi

Saklıdır binlerce sır

Sırlı aynanın içindeki kırıklar gibi

Kırılmadığım nerem kaldı hem?

 

Kırkladığımdır umut

Kıvranmadan büyütüldüğüm tevafuk yüklü hayatım

Rabbime sadık bir semazenim işin aslı

Göğsümde saklı sarnıcı o bilinmezin

Yakut gözlerinde sevdanın

Mevsimlerden ördüm ben bu şiiri

Öyle ki bir günümde ne çok mevsim

Şiarım mademki o delişmen rüzgâr

İçime esip konmadığım tepe mi kaldı?

 

Tefe konduğum ömür tezgâhında hala saklı tutuyorsam

Masumiyetimi

Vardır bir bildiği Rabbimin

Üstelik şikâyet etmediğim gibi

Safiyet yüklü varlığım illa ki kıblesi hayallerin

Bir hayal olduğuma dair süre gelen rivayetin

Tek tanığıdır Rabbim ve kalemim.

Kalender yüreğimde saklıdır şehir efsaneleri

Tensiye ettiğim hangi düşse

Düştüğüm ne ki aşka?

Aşk zaten saklı değil midir her birimizde

Yeter ki kalp gözüyle bakıp da insan sevebilmeli.