Gönüller Kırıksa Şiir Ne Yapar
Gönüller kırıksa şiir ne yapar
Şair üzgünse heceler mi sarar
Bir gerçek var ki yaralar kanar
Hekim mi tek yaraları sarar
Böyle ise şair kendini yorar
İpler kopmuşsa kim koşar
Kopmuş ipi bağlamak
Bence galiba herkesi yorar
İnsan bunca telaş arasında
Hal hatır mı gönül mü sorar
Kim ortaya şair gibi yüreğini koyar
Herkes sessizce bakar
Şairi yalnız bırakır kaçar
Şaire düşen artık tek bir şey kalmıştır
Heceleri alır etrafına saçar
Bırakır kalemi gönlüyle olanlara şimdi o bakar
Kim şiire heceye koşar
Kim farkı fark eder onunla yaşar
Kim unuttuğu gülümsemeyi anımsar
Sabah seherinde şairin uykusu gelir yatar
Yatmak ne mümkün yalnızlığı diken gibi batar
Şair bir uçurumda uçurumlar çeker
Uzaklarda birisi umuda dair bir türkü söyler
Koşar aşığın yanına al sazı eline gel der
Ufukta bir türkü söylenir umuda dair gidelim
Türkü bitmeden sen sazınla ben kalemimle yetişelim
Mehmet Aluç / Âşık Gülveren
Süleyman Yalman
7 years ago
Periihan Narlı
7 years ago