Resmine baktığımda yüreğim, ruhum üşür

Hatıralarım kuru yarınımla öpüşür

Dudağımdaki ismin közlerinle ötüşür

Ne oldu bize böyle göze mi geldik söyle

 

Hayallerim sarınca titrer durur bedenim

Düşlerimi sarmalar şu vuslatsız kefenim

Hasretime dolanır sensiz küflü çelenim

Ne oldu bize böyle göze mi geldik söyle

 

Şarkılar kulağıma özleminle deyince

Saçının rüzgârları ömrüme hep esince

Katranlı kokulu gül nefesimi kesince

Ne oldu bize böyle göze mi geldik söyle

 

Ne vardı sanki yârim el sözüne kanacak

Öfkeyle kurulmamış umutlarla yanacak

Yalanlara inanıp günahımı alacak

Ne oldu bize böyle göze mi geldik söyle

 

Ele fırsatlar verdin hiç pişman olmadın mı?

Tozlu çeyizlerinle yasınla dolmadın mı?

 Defter arasındaki çiçekle solmadın mı?

Ne oldu bize böyle göze mi geldik söyle

 

Şimdi buruk anılar aşkımızdan kalanlar

Gül izanlarla meşke uzandığımız anlar

Bırakmazdın elimi mutluyduk bir zamanlar

Ne oldu bize böyle göze mi geldik söyle

 

 

Mahmut ÇİÇEKDAĞI

HEMBERİ

Doğruların Şairi