Gözün Aydın
28.02.2018Gözün Aydın
“Mus-Mus!” deye, akır Rza han Mustafalaşdı,
Gizlin bezenib çıkdı üze, maskasın açdı,
“Hürriyyet”i-İran deyerek, tace yanaşdı,
El: “Şahlığı yık” söyledi; amma ki, o çaşdı,
Dırmaşdı senin tehtına, İran, gözün aydın!
Toplandı nümayendelerin meclisi-ame,
Sen başladığın işleri çatdırdıl temame,
Möhtacmış İran on üçüncü bir imame,
Qoydu yene de köhne tası köhne hemame,
Fırlandı yene köhne deyirman, gözün aydın!
Evvelde dedim men size: bunlar bir oyundur,
İşler düzelib getdi, çal, iranlı, toyundur.
Meclis dedi: el bir sürü sağmalca qoyundur,
Çjalmış, deyesen, bir nece şalvar, di soyundur,
Lazım deyil iranlıya yorgan, gözün aydın!
Ded-ded-de-demokrat de dedik, çıkdı başa şah,
Esrin dili gelmez buna, yıxsın evin allah!
Ehsen Rza han, “mersi”, teşekkür, barekallah!
Dünya gülüyor, sen de gül, iranlı, de hahhah,
Boş qalmadı axır qoca Tehran, gözün aydın!
Keçmiş Rza “xan”, layla çal iranlıya, de “yat”,
İranda demişdim sene oynanmada şahmat;
Var sende piyade, düzülüb qarşıya top, at,
Sen “şah” dedin, İran da, saqm söylemesin “mat”,
Olmazsan eğer sonda peşiman, gözün aydın!
Her il, deyesen, Avropaya borçludur İran,
Bir köhne İran şahı ve bir nargile qelyan,
Borç vermeye tapdm, qoca İran, yene imkan.
Bir xan yetişib dade, yazıq, tutdu qolundan,
Etdi sene her müşkülü asan, gözün aydın!
Toplandı nümayendelerin meclise doldu,
Tapdıi sene insafile derman, gözün aydın!
Boş qalmadı taxtm, bir igid çıxdı bu yandan,
Dırmaşdı senin textine İran, gözün aydın!
0
0
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın