GÜL DE BÜLBÜL DE SAKLI İÇİMDE BAYIM

 

Her düş’ ün yalnızlığı kendine, bayım

Suskularda saklı bir gizim ben

Aşkın esefine sığındığım evrende içimde saklı o düş rehberi

Gizilden bir teselli

Ah, saf kan safiyetim ve z/afiyetim

Ihlamur ağaçlarına saklanmış bir melodi gibiyim

 

Yüreğin pervazında devasa bir sarkaç

Ellerimden kayıp giden bir mozaikmiş

Meğer ömür denen ayraç:

Öykündüğümse yarına

Dünden ayrı düşmediğim artık kimin ise hatırına.

 

Gezerim geceyi sayfa sayfa

Ah, dinmeyen rüzgâr

Bazen kaşağı misali tırmandığım sırtı güneşin

İçimdeki sevdalı şair

Gel gör ki;

İlk hikâyem değildi terk edildiğim tarafınca bunca insanın

Akorduna ilişmemiştim bir ömürce

Ölümden kaçış yok madem

Ölmekle iştigal bu sitem neden, ah, neden?

 

Göğün minvali

Kapıştığım bulut ve mehtap

Bazen Şimal Yıldızı giyindiğim esvap

Bazense Samanyolu’nda saklı sakar bir âşık

Debelendiğim bunca şiir olamaz mı sahi sadık bir yoldaş?

 

Özümsediğim her düş her hayal

Misafir olduğum şiirlerde saklı bir gül

Miracımsa aşk bazen özümde saklı gizem

Gönül penceremde tutsak bir bülbül

Kâh şakıdığım kâh açtığım

Gül de bülbül de saklı içimde

Gözümden sakındığım aşkın sırnaşık gölgesi

Öykündüğümse cennet bahçesi saklı dünümde.

 

Göğün miğferi bazen uzandığım sere serpe

Yalnızlığıma kefil olan kalemden sormalı hem beni

Yazdıklarım ne ki bunca sene?

Beklettiğine değecek mi bakalım kalan neyse geride

Benden bana tuzak ve köprü

İçerlediğim kadar içtiğim her şiiri

Bağrıma bastım bir kere.